MENÚ

O roteiro parte do núcleo urbano de Carballeda de Avia unto á sede do concello e nada máis empezar (en sentido contrario ás agullas do reloxo) pasa unto á impoñente igrexa barroca de San Miguel, pertencente ao século XVIIl e declarada Monumento Nacional en 1982.

Xa en Veronza o sendeiro entronca e comparte tramo co camiño natural «Ruta dos Muíños» e pasa pola Capela de San Lorenzo, onde cada 9 de agosto celébrase a procesión dos fachicos; continúa por camiños con áreas de descanso e pasarelas de madera, rodeadas por zonas de bosque de ribeira onde hai distintos tipos de muíños (algún de uso tan dispar como o de servir de serradoiro); nestes primeros tramos a senda conecta con otros recursos turístico-culturais de Carballeda: en primero lugar coa senda á «Vila Romana de Abelenda* e despois, novamente, co camiño natural «Ruta dos Muiños.

Abandona o regato e sobe ata o pobo de Muimenta. Vaguea polo seu núcleo urbano, atravesa un conxunto de hórreos e ofrécenos un desvío ata a igrexa de San Julián (século XIII), sobe ata o Miradoiro dá Cruz, onde se pode descansar e gozar dunhas vistas de 360º, continúa ata a aldea abandonada da Xunqueira; pero antes dá a opción de desviarse por camiño natural ata a aldea, tamén abandonada, de Sariñás. Chegado xa á Xunqueira, encamiñase ata unha pequena presa que serve de captación de auga para os muíños polos que vai pasar o sendeiro; nes te tramo, novo desvío que convida a subir a pobo de Fermosas polo denominado * Camiño dás Pereiras, descende polos muíños de arriba» utilizando escaleras, pasarelas… e por un puentecito de madera sitúase nun cruzamento de camiños equipado con todo tipo de frechas e panel informativo do camiño natural ‘Roteiro dos Muiños; segue de fronte, descendendo polo regato de Fermosas cara aos muíños de abaixo*, preciosos tramos que fan comprender a súa declaración como «Monumento Natural Serra de Pena Corneira. Encamíñase logo cara a Vilar de Condes; pero antes pasa polo curioso e fotoxénico ‘Muiño do Puzo polo Cruceiro e Iglesia de Santa María.

Xa dentro do pobo e case a final, cruza un fermoso conxunto de hórreos que os paisanos denominan » Eira de Canastros*; novamente penétrase en bosque por fermosos camiños denominados aquí «corredoras», asómase a regato de Campolongo e sobe a un alto infestado de formacións graníticas con amplas vistas cara ao val do río Miño. O sendeiro descende e cruza o regato por unha antiga ponte de catro perpiaños ata chegar á aldea de Saá. Neste pobo o sendeiro ofrece una alternativa á cal haberá que prestar atención, pois en época chuviosa os caudais dos regatos varían rapidamente e cobren os denominados Pasos dás Poldras; encamíñase cara a pobo de Santo Estevo de Nóvoa, pero case non entra nel (iso si, antes cruza por un lagar rupestre onde ofrece un desvío á curiosa ermida de Santa Lucía: pouco despois, novo desvío ao Peto de ánimas e Iglesia de Sto. Estevo (S. XVIII). Xa nos últimos tramos, o sendeiro métese de pleno no regato de Maquiáns; nova fecha indicando os lagares rupestres da Laxa de Nóvoa. Camiños por senda de ribeira ata cruzar o regato por ponte de perpiaños con vistas á represa do Maquians; a chegando ao comezo, o sendeiro fainos pasar pola contorna da Ermida da nosa Señora de Lodairo, lugar de moita devoción.

Versión en Español

La ruta parte del núcleo urbano de Carballeda de Avia junto a la sede del ayuntamiento y nada más empezar (en sentido contrario a las agujas del reloj) pasa junto a la imponente iglesia barroca de San Miguel, perteneciente al siglo XVIII y declarada Monumento Nacional en 1982. Ya en Veronza, el camino se une y comparte tramo con el camino natural Ruta dos Muíños» y pasa junto a la Ermita de San Lorenzo, donde cada 9 de agosto se celebra la procesión de los fachicos; continúa por caminos con áreas de descanso y pasarelas de madera, rodeados de zonas de bosque de ribera donde hay diferentes tipos de molinos (algunos para usos tan dispares como el de servir de aserradero); En estos primeros tramos, el camino conecta con otros recursos turístico-culturales de Carballeda: primero con el camino a la Vila Romana de Abelenda* y luego, de nuevo, con el camino natural Ruta dos Muiños: Abandona el regato y sube hasta el pueblo de Muimenta. Callejea por su núcleo urbano, atraviesa un conjunto de hórreos y nos ofrece un desvío hasta la iglesia de San Julián (siglo XIII), sube hasta el Mirador da Cruz, donde se puede descansar y gozar de unas vistas de 360°, continúa hasta la aldea abandonada de A Xunqueira; pero antes da la opción de desviarse por camino natural hasta la aldea, también abandonada, de Sariñás. Llegado ya a A Xunqueira, se encamina hasta una pequeña presa que sirve de captación de agua para los molinos por los que va a pasar el sendero; en este tramo, nuevo desvío que invita a subir al pueblo de Fermosas por el denominado Camiño das Pereiras*, desciende por los molinos de arriba* utilizando escaleras, pasarela… y por un puentecito de madera se sitúa en un cruce de caminos equipado con todo tipo de flechas y panel informativo del camino natural Ruta dos Muiños: sigue de frente, descendiendo por el regato de Fermosas hacia los molinos de abajo», preciosos tramos que hacen comprender su declaración como «Monumento Natural Serra de Pena Corneira. Se encamina luego hacia Vilar de Condes; pero antes pasa por el curioso y fotogénico Muiño do Puzo por el Crucero e Iglesia de Santa María.

Ya dentro del pueblo y casi al final, cruza un hermoso conjunto de hórreos que los paisanos denominan Eira de Canastros; nuevamente se adentra en bosque por hermosos caminos denominados aquí corredoras, se asoma al Regato de Campolongo y sube a un alto plagado de formaciones graníticas con amplias vistas hacia el valle del río Miño. El sendero desciende y cruza el regato por un antiguo puente de cuatro perpiaños hasta llegar a la aldea de Saá. En este pueblo el sendero ofrece una alternativa a la cual habrá que prestar atención, pues en época lluviosa los caudales de los regatos varían rápidamente y cubren los denominados Pasos das Poldras; se encamina hacia el pueblo de Santo Estevo de Nóvoa, pero casi no entra en él (eso sí, antes cruza por un lagar rupestre donde ofrece un desvío a la curiosa ermita de Santa Lucía; poco después, nuevo desvío al Peto de Animas e Iglesia de Sto. Estevo (S. XVIII). Ya en los últimos tramos, el sendero se mete de pleno en el regato de Maquiáns; nueva flecha indicando los lagares rupestres da Laxa de Nóvoa. Caminos por senda de ribera hasta cruzar el regato por puente de perpiaños con vistas al azud del Maquians; ya llegando al inicio, el sendero nos hace pasar por el entorno de la Ermita de Nuestra Señora de Lodairo, lugar de mucha devoción.